Nee, een luier van een baby verschonen is geen straf... (en ook geen taak die uitsluitend voor papa's "gereserveerd" moet worden)

Door Lucie, 35 jaar, 2 kinderen.
Fotokrediet © The Guest Girl

Vanaf de geboorte tot de bevalling heb ik non-stop opmerkingen gehoord over de verdeling van de taken in het huishouden, soms feministisch, soms pro-borstvoeding.
De collectieve fantasie is: mama geeft borstvoeding, papa verschoont luiers en iedereen is tevreden.
Net zoals ik het altijd onuitstaanbaar vond dat men me vertelt wat ik moet doen met mijn kind, vind ik het ook een beetje schandalig om ouders het schema dat ze moeten volgen voor te schrijven:

Vrouwen geven borstvoeding en mannen moeten luiers verschonen. Zo zijn de taken gelijk verdeeld", zegt men.

Bij ons verwisselen we de luiers beurtelings: dat is pas een eerlijke verdeling van de taken. Maar die verplichting die er in de adviezen zit, dat haalt alle plezier uit dit speciale moment, wat het verschonen van de luier wel is.Oké, de inhoud van een vieze luier is niet iets om bij weg te dromen. Net als wanneer ik zelf naar de wc ga, sta ik niet te veel stil bij wat zich allemaal afspeelt. Daarentegen denk ik dat het anno 2021 belangrijk is om mythes en fobieën gelieerd aan deze essentiële verzorgingshandeling voor de baby te doorbreken. Stel je voor dat ik als volwassene bij je aan de deur van de wc zou kloppen, en zou roepen: "Och hemel, wat een verschrikking! Wat DOE je ons aan?"

Baby's worden geboren en zijn dan extreem afhankelijk: wat betreft hygiëne, voeding, slaap, etc. Maar ook wat betreft het affectieve deel. En het is aan de ouders om aan deze behoeften te voldoen met respect, ethiek en compassie. En om vreugde toe te voegen aan al deze kleine momenten die onbelangrijk lijken.
Want als ik mijn man een band zie opbouwen met onze zoon tijdens het verschonen, dan realiseer ik me dat dit een bevoorrecht moment is in plaats van een straf. Dit geldt ook voor het badje, bijvoorbeeld.

Want als de luier is verschoond, dan is het tijd voor knuffels, blikken, kusjes en liedjes.. Kortom, er wordt een cocon van liefde en compassie gecreëerd rondom deze verzorgende handeling.

Maar zelfconditionering werkt als een trein. Als u zichzelf overtuigt dat het een straf en vies is en dat u gaat overgeven, dan...