Lees hier alles over nachtangst

Het is 10 uur 's avonds. Je geniet van een rustig moment met je partner als je ineens geschreeuw uit de babykamer hoort komen. Je rent naar je kind toe en treft hem of haar zittend en schreeuwend in bed aan. Misschien is het nachtangst? Een overzicht van dit verschijnsel dat bij ongeveer 40 % van de kinderen tussen de 18 maanden en 6 jaar voorkomt.

Wat is nachtangst?

Nachtangst, of ook wel nacht terror genoemd, wordt soms aangezien voor een nachtmerrie en maakt veel indruk op ouders. Ze kunnen zich machteloos voelen tegenover hun schreeuwende baby.

Allereerst: het is een normaal verschijnsel dat niet schadelijk is voor het kind.

Nachtangst komt over het algemeen voor tijdens de diepe slaap, meestal aan het begin van de nacht (1 à 2 uur na het inslapen).

Een aanval duurt tussen de 1 à 5 minuten waarbij de baby:

• Schreeuwt, krijst en overstuur lijkt
• Gedesoriënteerd en bezweet is
• In bed zit met zijn of haar ogen open, maar met een lege blik
• Agressief gedrag vertoont en niet aangeraakt wil worden

Zodra de aanval voorbij is verdwijnen al deze kenmerken en gaat de baby snel weer slapen, waarbij hij of zij de aanwezigheid van de ouders niet eens opmerkt.

De volgende dag kunnen de meeste kinderen zich niets meer herinneren van de aanval.

2. De oorzaken van dit verschijnsel

Over het algemeen is nachtangst erfelijk, net als slaapwandelen . De kans erop wordt echter groter wanneer het kind:

• later naar bed gaat dan gewoonlijk of erg moe is: hierdoor verandert de duur of de intensiteit van de diepe slaap (de fase waarin nachtangst meestal voorkomt)
• een stressvolle periode ervaart: scheiding, verhuizing, nieuwe dagopvang, beginnen met school...
• geen middagslaapje meer houdt of nieuwe slaapgewoontes heeft: een broertje dat in dezelfde kamer slaapt, later naar bed gaan...

3. Wat te doen als je kind last heeft van nachtangst?

• Ook al is het (heel) moeilijk: probeer je kind niet wakker te maken, want hierdoor kan hij of zij weer in een slaapcyclus terechtkomen met een nieuwe aanval.
• We zijn vaak geneigd om tegen het kind te praten of het kind aan te raken ter geruststelling: hierdoor kan de angstaanval echter langer duren. In plaats hiervan kun je beter alleen bij je kind in de buurt blijven om er zeker van te zijn dat hij of zij zich geen pijn doet.
• Je kunt erbij blijven totdat je kind weer zelf in slaap valt.
  Mocht je kind volledig wakker worden en jouw aanwezigheid opmerken, maak dan geen verbaasde indruk want dat kan beangstigend zijn. Ter geruststelling kun je over zijn of haar rug wrijven of er even naast gaan liggen.
• De volgende dag: we hebben het er niet meer over! Als je er met je kind over praat, kan hij of zij bang worden en er tegenop gaan zien om 's avonds naar bed te gaan.
  Je kunt een rustig moment uitkiezen om met je kind de oorzaak van de angst te achterhalen en een oplossing te vinden om de spanning (als die er is) te verminderen.

4. Hoe is het te voorkomen?

• Als je kind gestopt is met het middagslaapje, kun je opnieuw 's middags een rustmoment introduceren. Ieder kind is anders en heeft zijn of haar eigen ritme en slaapbehoeftes. Het kan per dag verschillen. Als je kind niet meer wilt slapen tussen de middag, dan kun je hem of haar een rustmoment met een boek voorstellen (waarbij je je kind niet verplicht tot slapen).
• Zorg ervoor dat het slaapritueel rustgevend is.  Je kunt enge verhalen tijdelijk vermijden en aandacht aan een rustige sfeer besteden: laat je kind in bad gaan voor het slapen, vertel een mooi verhaal , waarbij je een nachtlampje laat branden …
• Je kunt ook voor ontspanning zorgen door eenvoudige ademhalingsoefeningen bijvoorbeeld. 

Geen paniek...

Maak je in ieder geval geen zorgen! Ook al zijn de aanvallen « indrukwekkend », nachtangst is ongevaarlijk en verdwijnt meestal als de kinderen 6 à 7 jaar oud zijn.